1. “نبایدها” در مورد پوشش راحت کاری:

   این نوع پوشش جنبه رسمی و غیر رسمی کمتری نسبت به دستورالعمل های سنتی کسب و کار دارد. متاسفانه، اغلب این نوع پوشش را به درستی تعریف نکرده و از یک کار به کاری دیگر تفاوت بسیاری مشاهده می شود. به طور مثال، یک کسب و کار با پیراهن های یقه دار و دارای طرح های هاوایی مشکلی ندارد، حال آنکه کسب و کاری دیگر آن را علی رغم داشتن یقه، بسیار راحت در نظر می گیرد با این حال، به طور کلی، موارد زیر معمولاً در کسب و کارها ناپسند مجسوب می شوند:

• شلوارهای جین: به ویژه جین هایی که پاره، لکه دار، وصله دار، یا تزئین شده هستند مثل جین های گل میخ دار. (یک بحث مفصل تر در مورد شلوار جین در محیط کار در ادامه خواهد آمد)
• تاپ های رکابی: به ویژه نوع تاپِ بندی آن
• شلوارک: گاهی مدل های مناسب تر قابل قبول هستند- مثل شلوارک هایی که شبیه شلوار خاکیس، اما کوتاه تر می باشند. مدل ورزشی آن معمولاً مناسب محل کار نیست.
• تی شرت های غیر رسمی: معمولاً تی شرتهای Polo (تی شرت های یقه دار جلو بسته با چند دکمه زیر یقه) قابل قبول هستند، یا تی شرت های کمی اندامی. اگر تردید دارید، هیچ نوع پیراهن یا تی شرت با تصویر طرح دار نپوشید. پیراهن ها معمولاً نباید المانهایی که بحث برانگیز یا غیر قابل قبول هستند (مثل اشاره به الکل، موضوعات جنسی، یا خشونت) داشته باشند. از پوشیدن تی شرت هایی با طرح های نوظهور پرهیز کنید، (مثل تی شرت هایی که شخصیت های کارتونی روی آنهاست) چون این طرح ها ممکن است برداشت نابالغ بودن شما را به دیگران بدهند.
• دامن های مینی ژوپ: دامنها نباید کوتاه تر از دو سانت بالای زانو باشند
• یقه های خیلی باز: مطمئن شوید که پیراهن یقه هفت شما خیلی باز نیست یا شروع دکمه های آن خیلی پایین نباشد.

• بانوان ایرانی: مانتوی خیلی کوتاه مناسب محل کار نیست. حداقل قد مناسب آن، یک یا دو سانت بالای زانوست.

• لباس های خود را تمیز و مرتب نگه دارید. هرگز با لباس کثیف، لکه دار، پاره، یا چروک سر کار نروید (تنها استثنا برای چروک لباس شما وقتی است که بخشی از نما و ذات پارچه لباستان باشد مثل پیراهنهای راه راه نخی یا دامن کتانی چین دار)

شما مجوز کافی برای مشاهده این صفحه را ندارید!

برای مشاهده این صفحه نیازمند شرایط زیر هستید:

حداقل امتیاز 350 امتیاز

ادامه در مقاله چگونه حرفه ای لباس بپوشیم؟ – ۴