لبخند پشت ماسک

چند ماه قبل، ماسک جزئی از نُرم زندگی ما نبود (بجز مواردی که شاید برای کار یا برخی ادیان استفاده میشد) اما در حال حاضر ما آن را همه جا می بینیم و در برخی کشورها اجباری شده است.

دنیا به قدری سریع تغییر کرد که نرمهای جدیدی برای زندگی ایجاد شد و هنوز عواقب این نرمهای جدید نیاز به بررسی زیادی دارد.

چهره شما مرکز قدرت شما در کسب و کار و بیزینس هست و لبخند به عنوان بخش مهمی از چهره فردیست که می خواهد با شما ارتباط برقرار کند.

اما ماسک، اکنون نیمی از چهره شما را پوشانده و دهان شما به طور کامل زیر آن پنهان می شود. گرچه نمای خوشایند چهره شما همیشه ارجحیت داشت اما در حال حاضر و در نرم جدید زندگی،

بیش از هر موقع دیگری نیاز داریم نسبت به چهره خوشایند و دلپذیر آگاهانه تر رفتار کنیم، چون با لبخند زدن لحن صدای شما تغییر می کند و صدای شما هم لبخند می زند.

پس درست است که دیگران نمی توانند لبخند شما را از پشت ماسک ببینند، ولی اهمیت لبخند شما بیشتر از قبل شده چون در صدای شما به دیگران منتقل می شود.

لبخند شما هم درست به اندازه دست دادن اهمیت دارد، و از نظر عصبی به نرونهای مغز پیام می فرستد. وقتی لبخند می زنید هورمونهای حس خوب مثل دوپامین، به مغز منتقل می شود.

در کسب و کار و بیزینس وقتی کسی با فرد دیگری با لبخند احوالپرسی می کند، شانس بیشتری برای دریافت لبخند از طرف مقابل را دارد.

وقتی لبخند می زنید، باعث می شوید هورمونهای حس خوب نه تنها در مغز خودتان آزاد شود، بلکه در فرد یا افراد دیگری که با آنها ملاقات می کنید هم همین اتفاق می افتد.

این هورمونهای حس خوب که جریان پیدا کرد کمک می کند ملاقات و جلسه شما هم با حس خوبی شروع شود. این اتفاق برای ارتباط حرفه ای و شخصی بسیار مهم است.

بنابراین لبخند زدن بر روی مغز ما اثر مثبت دارد و در این نرمال جدید زندگی و بعد از آن هم روش خوبی برای ارتباط برقرار کردن خواهد ماند، با ماسک یا بدون ماسک.

از دور در آغوش بگیر

به عنوان یک انسان حس لمس شدن همیشه یک حس طبیعیست که ریشه در اتصال دارد. لمس کردن یک اثر عصبی بر روی ما داشته و ما را به هم متصل می کند.

عمل لمس کردن هورمونهایی را در بدن آزاد می کند که باعث شادی ما می شوند. در واقع روانشناسان چنین اظهار می دارند که لمس فیزیکی به شکل یک آغوش به شدت سودمند است.

توصیه می شود که تا ۴ بار در روز دیگران را در آغوش بگیرید. اما در این نرمال جدید زندگی که ناچاریم فاصله گذاری را رعایت کنیم، چطور می شود کسی را از فاصله دو متری در آغوش گرفت؟ امکان پذیر هست؟

بله، شاید نتوان آغوش فیزیکی داشت اما یقیناً می توانیم به شکل کلامی دیگران را در آغوش بگیریم.

گرچه، اثرات سودمند در آغوش گرفتن اثبات شده و بسیاری از ما به لذت آغوش دادن و گرفتن نیاز داریم، اما اکنون نمی توانیم کسی را در آغوش بگیریم یا به او آغوشی بدهیم.

در کسب و کار و بیزینس هم همین شرایط برقرار بوده و هست، یعنی چه قبل از این ماجرای پندمیک و چه در نرمال جدید، اجازه نداشتیم کسی را در آغوش بگیریم.

اما می توانستیم به شکل یک تعریف و تحسین یا کلام تشویقی به دیگران آغوش کلامی بدهیم. پس در شرایط جدید و در همه زمینه ها می توانیم از این ترفند برای آغوش دادن و گرفتن بهره ببریم.

کافیست یک تعریف و تحسین را به عنوان آغوشی در نظر بگیرید که می تواند دیگری را در خود فرو برده و احاطه کند، طوری که حتی بیشتر از چیزی که تصور می کنید باعث انگیزه و انرژی گرفتنش شود.

البته فراموش نکنید که این تعریف و تمجید باید صادقانه باشد، و الا چیزی بیش از تملق و چاپلوسی نبوده و حسی مصنوعی به طرف مقابل خواهد داد.

و تفاوت واقعی و غیر واقعی بودن آن را اغلب افراد معمولاً تشخیص می دهند.

تحقیقات زبانشناسی نشان داده است که مغز انسان بین جمله منفی و مثبت، دریافت یک جمله منفی را ۴۸٪ بیشتر طول می دهد تا دریافت می کند.

وقتی کسی یک جمله منفی در مورد شما می گوید،‌ انگار موهای پشت گردن شما سیخ شده، بدن شما مقاومت می کند و مغزتان برای شنیدن آن طول می دهد.

اما وقتی کسی حرفهای درست (و مثبتی) در مورد شما می گوید بی اختیار آنها را می شنوید. پس حتما با کلمات زیبا به دیگران آغوش کلامی بدهید.

بیایید بیشتر از هر زمان دیگری نسبت به کلماتی که می گوییم آگاه باشیم. کلماتی از مهربانی و زیبایی به شکل یک تعریف، تحسین و یا تشویق تا لبخند و شادی را برای خود و دیگران به ارمغان بیاوریم

بیایید آغوش کلامی را پندمیک جهانی بعدی کنیم.

پس از پشت ماسک لبخند بزنید با لبخند صحبت کنید و عمداً و آگاهانه آغوش کلامی بدهید و بدانید که این قدرت برای شما همیشگیست.

برگرفته از:

https://charlestonschoolofprotocol.com/