در حال بارگزاری ...
پسر خاله نشو
یکی از رایجترین خطاها در اتیکت کسب و کار، خطاب افراد با اسم کوچک، بدون کسب اجازه (شفاهی یا ضمنی) از آنهاست.
این موضوع در عصر حاضر که محیط کار رسمیت کمتری پیدا کرده، رو به افزایش می باشد.
گرچه بسیاری از افراد با گفتگوهای راحتی که معمولاً در اولین لحظات آشنایی رخ می دهد، مشکلی ندارند، اما این کار در محیط های کسب و کار، همچنان در ذهن بسیاری از افراد غیر قابل قبول است.
چرا؟
چون ما در محیط های کاری و حرفه ای با افرادی از نسل ها و فرهنگ های مختلف سر و کار داریم. پس باید مراقب بوده و بدانیم که همه افراد با این نوع خطاب راحت نیستند.
سیاست خطاب فرد مقابل با نام کوچک، آن هم پیش از آمادگی وی، مخصوصاً به هنگام مکالمه تلفنی با مشتریان کنونی، یا مشتریان احتمالی ، سیاست بسیار ضعیفی است.
ادب و نزاکت حکم می کند که تا خود شخص شما را به این کار دعوت نکرده، او را با نام کوچکش خطاب ننمایید– به ویژه اگر بار اولی است که با آن شخص گفتگو می کنید.
استفاده از القاب “خانم یا آقا / سرکار خانم یا جناب آقا” در طی مکالمات تلفنی (تا وقتی که طرف مقابل، خود ابراز تمایل نکرده است) یک روش کاملاً مؤدبانه در کسب و کار بوده و باید در همه وقت و همه جا رعایت شود.
در موقعیت های دیگر، قانون کلی کمی پیچیده تر است:
اگر فردی را برای بار اول ملاقات می کنید و او در زمینه کاری خود برجسته است یا حداقل دو دهه بزرگتر از شماست، بهتر است از القاب محترمانه “خانم/آقا/سرکار خانم/جناب آقا” به همراه نام فامیلشان استفاده نمایید.
به عبارت دیگر، حتی اگر علی دایی جوانتر از شما باشد، شما باید او را با عنوان “آقا/جناب آقای دایی” خطاب نمایید؛ اگر امیر محمدی، فرد سالخورده ای که نامه شما را تحویل می دهد، رئیس دفتر پستی نباشد، باید او را با عنوان “آقای محمدی” خطاب کنید.
فقط حواستان باشد که از طرف مقابل درخواست نکنید که نام کوچکش را خطاب نمایید. از نام خانوادگیش استفاده کنید تا خودش شما را به روش دیگری دعوت کند.
اگر خود فرد، شما را به سطح دوستانه تری هدایت کرد، به همان شیوه عمل کنید.
همانطور که می دانید ما در فرهنگی زندگی می کنیم که از ضمیر دوم شخص جمع برای احترام به افراد استفاده می کنیم.
این مورد البته که فقط مختص ما نیست و در برخی فرهنگها و زبانهای دیگر نیز مرسوم است. مثل زبان فرانسه و ضمیرهای vous و tu که از vous برای احترام به یک نفر بهره می برند.
در آداب و رسوم و فرهنگ ماست که به بزرگترها، خانمها و آقایان نا آشنا، و در فضای حرفه ای بین همکاران در جایگاه های مختلف و جنس مخالف احترام گذاشته و از ضمیر «شما» برای نشان دادن این احترام بهره ببریم.
البته که فضای حرفه ای کشور ما نیز ممکن است مثل سایر نقاط جهان دستخوش تغییراتی شده و صمیمیت بیشتری در آن حاکم باشد اما همانطور که در بالا گفته شد، در محیط کسب و کار و روابط همکاری، ما همچنان با نسل ها، فرهنگها و سلیقه های مختلف مواجه هستیم و باید به خواست و راحتی همکاران خود نیز احترام بگذاریم.
کما اینکه شخصاً بارها با این درخواست مواجه شدم:
«خانم دشمن فنا لطفاً این نکته را گوش زد کنید که افراد وقتی با دیگری تازه آشنا می شوند آن هم در محیط کاری و فضای همکاران، سریع صمیمی نشده و از ضمیر «تو» به جای «شما» استفاده نکنند. به ویژه آقایان در مقابل بانوان»
جالب است بدانید که حتی این درخواست را از یک دهه هفتادی (دهه ای که این نوع تعامل برایشان راحت تر از نسلهای قبل است) دریافت کرده ام
و این نشان دهنده این است که چقدر سلایق مختلف ارتباطی داریم و اگر می خواهیم روابط کاری مثبت و موثری بسازیم به طوری که فضای کاری شادتر و مناسب تری را تجربه نماییم باید این نکات را مد نظر قرار دهیم.
پس یادمان باشد که در فضای حرفه ای و کاری زود پسر خاله نشده و تا از سوی فرد مقابل – مخصوصاً افراد دارای رتبه بالاتر و یا سن بالاتر- این تمایل را برای استفاده از نام کوچک دریافت نکردیم و خودش این اجازه را نداده است نه از نام کوچک برای خطاب او استفاده کنیم و نه از ضمیر «تو» به جای «شما».
از شما دوستان عزیز و همراه می خواهم اگر تجربه مشابهی دارید برایمان بنویسید .
سپاسگزارم
من یک عشق تدریس و آموزش دادنم که همیشه از خدا خواستم شغلی بهم بده که از شدت علاقه و لذت گذر زمان رو توش نفهمم و الان مواقعی که آموزش میدم و سر کلاس هستم دقیقاً همین حال رو دارم. در این سایت در کنار شما هستم تا با هم اتیکت، آداب معاشرت و رفتار حرفه ای رو یاد بگیریم تا بتونیم روابط بهتر و موثرتری با سایرین ایجاد کنیم، سریعتر به موفقیت برسیم و در نهایت دنیای بهتر و زیباتری برای خودمون و دیگران بسازیم. پس با ما درخشان باشید.