در حال بارگزاری ...
اتیکت و آداب مراسم سوگواری اباعبدالله الحسین (ع)
🔻به نظر شما چطور می توانیم در این ایام و در مراسمهای سوگواری سالار شهیدان رفتار بهتری داشته باشیم تا اصول اتیکتی که همان احترام به حقوق دیگران هست (همان حق الناس و همان انسانیت ) را رعایت نماییم؟ و به این شکل رفتار حرفه ای تری از خود به نمایش بگذاریم؟!
🔻در این مطلب که با هشتگ #من_در_ایام_محرم منتشر می شود قصد داریم به یکسری آداب این ایام و مراسمها بپردازیم.
۱- موقع حضور در مراسمها براحتی بتوانم کفشهایم را همراه خود داشته باشم و موقع خروج کمتر مجبور باشم شلوغی دم در را تحمل کنم
۲- به حفظ محیط زیست و کاهش تولید زباله پلاستیکی کمک کنم
۳- مجبور نباشم کفشهایم را روی کفش دیگران گذاشته و موجب آسیب کفشهایشان و در نتیجه حس بد آنها شوم (حق الناس و بی اتیکتی)
۴- مجبور نباشم موقع خروج از محلهای شلوغ بخاطر گشتن بدنبال کفشم راه مردم را سد کنم
📌چندبار به خاطر همین سد معبر دیگران براتون مزاحمت ایجاد شده و اذیت شدین؟
📌چندبار عجله داشتین و جلوی در خونه تون پارک کردن و نتونستین برین یا دیرتون شده؟
📌شاید بعضیامون بگیم بخاطر امام حسینه دیگه حالا یکساعت اشکالی نداره، اما آیا این عزاداری ما با وجود مزاحمت برای مردم قبول خدا و امام حسین هست؟
📌حتما شاهد این ماجرا بوده اید که عده ای به محض نشستن داخل این مجالس شروع به صحبت و غیبت با بغل دستیهای خود کرده و برای زندگی دیگران نیز تصمیم گیری و نقشه کشی می کنند. (مثل پرسیدن سوالات شخصی: دخترت چیکار می کنه؟ پسرت کجاست؟ کارش چیه؟ ازدواج کرده؟ جدا شده؟ دیگه زنش ندادی؟ دیگه شوهر نکرده؟ چندتا بچه داره؟ یکی کمش نیست؟ یکی دیگه نمیخاد؟ بچه ت گناه داره تنهاست یکی دیگه براش بیار و و و ….) انگار هدف از آمدن به این مراسم چیزی به جز سوگواری و آموختن و درس گرفتن از زندگی سید الشهداست.
📌این قبیل رفتارها در مهمانی های عادی و شاد هم رفتار حرفه ای و مودبانه ای نیست چه برسد به مراسم سوگواری اهل بیت که شان خودش را دارد.
📌لطفاً اگر خودمان اعتقاد نداریم و اهل احترام به این مجالس نیستیم لااقل اجازه دهیم دیگران از دستمان راحت باشند و به مراسم و حق بقیه حضاری که دوست دارند در سکوت به جملات سخنران گوش دهند یا دعا و ذکری بگویند احترام بگذاریم.
وقتی فردی در حال تدریس هست رفت و آمد و حرکت کردن می تواند رشته افکارش را پاره کرده و همچنین آرامش کلاس را مختل نماید. این موضوع برای سخنرانان هم صادق بوده و موجب حواسپرتی مخاطب نیز خواهد شد که این مجالس هم از این امر مستثنی نیستند. پذیرایی از مهمانان امام حسین (ع) جایگاه و ثواب ویژه ای دارد اما چه زمانی و چطور پذیرایی کردن هم نشانه احترام به مجلس اباعبدالله هست. پس لطفا پذیرایی از مهمانان را به یکی از این سه طریق انجام دهیم تا میزان حواسپرتی سخنرانان و مستمعین را به حداقل برسانیم:
۱- پذیرایی در فاصله میان دو سخنران
۲- پذیرایی در ورودی مجلس (مناسب چای و شربت و غیره که در محل میل می شود و هرکه خواست همانجا پذیراییش را میل نموده و سپس وارد می شود)
۳- پذیرایی در آخر مجلس در خروجی مجلس (مناسب بسته بندی های آماده پذیرایی یا غذاهایی که می توانند به همراه خود ببرند)
📌خدایی چقدر هر سال غذاهای نذری رو جمع می کنیم و چقدر حروم و دور ریخته میشه؟
📌چقدر بخاطر طمع کردن و هیاهوی داخل صفها غذا از دستمون می ریزه روی زمین؟
📌چقدر سر غذاهای نذری دعوا میشه به خاطر همین تلاشها و تو سر و کله هم زدنها؟ در حالیکه همین غذاها رو می تونیم بزاریم برای افراد واقعاً نیازمند و تو یخچالهامون تلنبار نکنیم)
برخی از میزبانان چنین مراسمهایی به دلیل خستگی ناشی از برگزاری و یا شلوغی جمعیت ممکن است گاهی دچار رفتارهای ناپسندی مثل بی احترامی به میهمان شوند. بسته های غذایی را پرت کنند یا با پرخاش و تندی با آنها برخورد نمایند. این رفتار نه تنها از نظر انسانی درست نیست بلکه اجر برگزاری و نذر شما را کاهش می دهد. پس نهایت سعی خود را داشته باشیم تا با مردم مودبانه و مهربانانه برخورد نماییم.
(که عین حق الناس هست)
(مبادا فرد مسن یا بیمار ی را در خانه اش آزار دهم و حالش را بدتر نمایم)= حق الناس
در برخی از شهرها رسم شب زنده داری تاسوعا و عاشورا وجود دارد و هیئتهای عزاداری در یک مکان خاص وعمومی جمع شده و به نوبت تا صبح مشغول عزاداری می شوند. معمولا در اطراف این مکانها خانه های مردم دیوار به دیوار محل منظور قرار ندارند -مثل حسینیه های قدیمی یا مساجدی که مخصوص این مراسم هستند- در این مراسمها هم تلاش کنیم از صدای طبل و سایر ابزارهای پر سر و صدا در این ساعات شب پرهیز کنیم و صدای بلندگوها را به داخل محل برگزاری محدود نماییم تا بیرون از محل پخش نشود.
🔸لطفا این مطلب را برای دیگران هم ارسال نمایید تا با هم به داشتن دنیای بهتر و مهربانتر کمک کنیم.
🔸 شما چه نکته ای برای تکمیل این لیست به نظرتان می رسد؟ لطفاً برایمان بنویسید
من یک عشق تدریس و آموزش دادنم که همیشه از خدا خواستم شغلی بهم بده که از شدت علاقه و لذت گذر زمان رو توش نفهمم و الان مواقعی که آموزش میدم و سر کلاس هستم دقیقاً همین حال رو دارم. در این سایت در کنار شما هستم تا با هم اتیکت، آداب معاشرت و رفتار حرفه ای رو یاد بگیریم تا بتونیم روابط بهتر و موثرتری با سایرین ایجاد کنیم، سریعتر به موفقیت برسیم و در نهایت دنیای بهتر و زیباتری برای خودمون و دیگران بسازیم. پس با ما درخشان باشید.