قطع کردن حرف دیگران هیچوقت کار درست و مودبانه ای نیست. اما در اینجا عادات گفتگوی دیگری هم هستند که به همان اندازه بی ادبانه بوده و میخواهیم به آنها بپردازیم.

1/12 – قطع کردن حرف دیگران

این اتفاق برای هر کسی که دوست دارد با دیگران گپ و گفت داشته باشد اتفاق می افتد. هنگامی که دوستتان در حال صحبت کردن است، چیزی به ذهنتان می‌رسد، و شما حرف او را قطع می‌کنید تا آن را بیان نمایید. اگرچه ممکن است این اتفاق گاهی برای هرکسی رخ دهد، اما مطمئناً برای بسیاری از افراد رفتار بی ادبانه ای محسوب می شود. امیلی دالس، که بیش از 29 سال تجربه در آداب معاشرت سنتی دارد، می‌گوید قطع کردن حرف دیگران رایج‌ترین عادت گفتگویی است که با آن مواجه می‌شود. به گفته دالس، قطع کردن صحبت نه تنها بیانگر این است که به حرفهای گوینده علاقه ای ندارید یا برای حرف او احترام قائل نیستید، بلکه افراد را از به اشتراک گذاشتن حرف اصلی و یا سخن حکیمانه ای که ممکن است در پایان داستانشان بیاید، باز می دارد. بانی تسای، بنیانگذار و مدیر Beyond Etiquette، می‌افزاید: بنابراین همیشه به دیگران اجازه دهید افکارشان را به طور کامل بیان کرده و به اتمام برسانند، مگر اینکه آنچه شما میخواهید بگویید بسیار فوری یا مربوط به شرایط اضطراری باشد. برای یادگیری نکات بیشتر هم می توانید از محصول اتیکت گوش دادن استفاده نمایید. 

2/12- استفاده بیش از حد از طعنه و کنایه

به گفته تسای، می دانیم که طعنه و کنایه در اکثر مکالمات وجود داشته و قابل مشاهده است، به خصوص اگر مردم از قبل نسبت به حس شوخ طبعی شما اطلاعی نداشته باشند. بنابراین همیشه مراقب مخاطبان خود باشید و بسنجید که آیا زمان یا مکان برای کنایه زدن مناسب است یا خیر. تسای می گوید: «اگر می بینید که نیاز است مناسب بودن یا نبودن شوخی یا کنایه خود را از فرد مقابل بپرسید، پس به احتمال زیاد مناسب نیست.»

3/12- فقط در مورد خود صحبت کردن

وقتی موقع صحبت با دیگران فقط در مورد خودتان صحبت کنید باعث می شود که فردی خودشیفته به نظر رسیده و نسبت به دیگران و احساسات آنها بی توجه به نظر بیایید. تسای می گوید: «تجربه و احساسات همه افراد به اندازه احساسات شما مهم است. آنها هم مثل شما می خواهند فرصت به اشتراک گذاری داستان های خود را داشته باشند” نه تنها صحبت کردن فقط در مورد خودتان خودخواهانه است، بلکه جولیا استیو بوید، مشاور آداب معاشرت بین‌المللی مستقر در سوئیس که بدور دنیا سفر می‌کند، می‌گوید به انحصار خود در آوردن یک گفتگو چیزی جز یک رفتار آزاردهنده و خسته‌کننده نیست. اگر نتوانید در طول گفتگو با دیگران تعادل خوبی برقرار کنید، پس شاید یک مکالمه کننده خودشیفته باشید.

4/12- اسکرول گوشی در حین صحبت کردن با دیگران

به قول تسای، حواس خود را به گوشی تلفن دادن یکی از عادت‌های مکالمه‌ای است که بیش از هر زمان دیگری باب شده است. او می‌گوید: «تلفن‌های ما برای برقراری ارتباط با افرادی که از ما دور هستند یک ابزار مفید و عالی به حساب می آیند، اما از طرف دیگر ما را از افرادی که کنار ما حضور دارند و از بودن در لحظه محروم می سازد.» اگر در حین گفتگو با دیگران مشغول کار کردن با گوشی تلفن خود باشید، می تواند این پیام را به فرد مقابل بدهد که گفتگویتان کسالت بار است، یا اینکه شما ترجیح می دهید جای دیگری باشید، یا اینکه هر اتفاقی که در گوشی شما می افتد مهمتر و ضروری تر از آن گفتگو و بودن در کنار اوست. بوید می گوید: «پیامهای ما قرار نیست از گوشی محو و ناپدید شوند، اما شخصی که با او صحبت می کنیم، ممکن است ما را ترک کند». به گفته بوید، استفاده از تلفن خود در حین گفتگوی حضوری با دیگران، “اوج بی ادبی” است. نکات بیشتر در این زمینه را می توانید در مطلب فابینگ بخوانید

5/12- همیشه نیاز به «محق بودن» داشتن

اگر گفتگوی شما بیشتر به یک بحث تبدیل شد، نگران «محق بودن» خود نباشید. تسای می گوید: اینکه اصرار بر برنده شدن در یک بحث داشته باشید به این معنی نیست که واقعا در آن دعوا به پیروزی رسیده اید چون این نوع رفتار بی ادبانه محسوب می شود. تسای می‌گوید: «نکته مهم درست یا غلط بودن نیست، بلکه درک این نکته است که طرفین گفتگو چه پیشینه و ذهنیتی دارند و همچنین توانایی همدلیِ بدون قضاوت با یکدیگر است. به این ترتیب ما می‌توانیم مکالمات سازنده‌تری داشته باشیم تا به پیشرفت گفتگوی ما کمک کند و بیشتر در مورد یکدیگر یاد بگیریم». مثبت اندیشی و دادن فرصت برای صحبت کردن به افراد دو چیز است که به شما کمک می کند تا به جالب ترین فرد در آن محیط تبدیل شوید. 

6/12- اثبات تجربه بهتر خود به فرد دیگر

دوست شما در مورد اولین سفر بین المللی خود به ایتالیا می گوید- و حالا شما مشتاقید که در مورد ترم تحصیلی خارج از کشور خود در میلان صحبت کنید. شاید بهتر باشد که دست نگه دارید. بقول تسای: «اینکه فردی تجربه خود را با شما به اشتراک می‌گذارد، دلیل بر آن نیست که شما هم با گفتن در مورد خودتان با او به مقابله بپردازید. “آنها فقط می خواستند یک تجربه شخصی را با شما به اشتراک بگذارند نه اینکه در مورد تجربه اخیر مشابه یا بهتر شما بشنوند” 

7/12- آماده کردن پاسخ خود قبل از پایان یک داستان

در واقع بسیاری از مردم این روزها عمدا به یک گفتگو گوش نمی دهند. در عوض، آنها منتظرند تا نوبت صحبتشان بشود، یا در بدترین حالت، حرف فرد مقابل را قطع کنند که همین الان پاسخ بدهند.» دالس پیشنهاد می کند که به جای شنیدن صدای ذهنی پاسخی که می خواهید بدهید، یک نفس عمیق بکشید و به آنچه که طرف مقابل می گوید توجه کنید. بعد از گذشت چند ثانیه، نوبت شماست که صحبت کنید. برقراری ارتباط همیشه به این سادگی نیست که فقط منتظر نوبت صحبت کردن خود باشید.

8/12- تبدیل هر گفتگو به شایعه پردازی و غیبت

دالس می گوید که امروزه شایعات و غیبت به لطف رسانه های اجتماعی در سطح جدیدی از گفتگو قرار دارند. به گفته وی، نه تنها زمان کمتری برای پردازش اطلاعات وجود دارد، بلکه به مقایسه و حسادت نیز منجر می شود و تماشاگران را در کمترین زمان ممکن به منتقدان و شایعه پردازان تبدیل می کند. چه از طریق تلفن گفتگو می کنید چه به شکل حضوری، این ضرب المثل قدیمی برای گفتگو صادق است: اگر چیز خوب و زیبایی برای گفتن ندارید، هیچ نگویید.

9/12- پرسیدن سوالات کنکاشی

برخی از سوالات برای گفتگوهای معمولی یا گروهی خیلی شخصی هستند. و به قول بوید، باید مشتریان و مخاطبان خود را به دلیل پرسیدن این سوالات که بیش از حد شخصی هستند، اصلاح کنید. در عوض، تمام موضوعات گفتگو را خنثی نگه دارید. بوید می‌گوید: «در مورد فرهنگ خود، فرهنگ دیگر، غذا، سفر، شراب، سرگرمی‌ها، اخبار محلی و سؤالات کلی در مورد خانواده صحبت کنید. اگر دیگران هم با سؤالات کنکاشی و شخصی شروع می کنند، می توانید بدون ایجاد ناراحتی به آنها پاسخ دهید. مثلا برای افرادی که می پرسند چقدر پول در می آورید، بگویید: “کافی نیست!” یا اگر اقوامتان مرتباً از شما می پرسند که چه زمانی بچه دار می شوید، بگویید: “نمی دانم، اما ممکن است آن موقع به پرستار بچه نیاز داشته باشم، آیا می توانم روی شما حساب کنم؟” نکات این مقاله هم می تواند در این موقعیت های ناخوشایند به شما کمک کند.

10/12- اظهار نظرهای نامناسب

مهم این است که به مرزها و حساسیت های دیگران، صرف نظر از جنسیت یا فرهنگ احترام بگذاریم. تسای می گوید: “اگر هم به طور تصادفی نظر نامناسبی از زبان شما بیرون پرید، عذرخواهی کنید، مسئولیتش را بپذیرید و از آن به عنوان یک لحظه یادگیری برای خود و دیگران استفاده کنید.”

11/12- در نظر نگرفتن شرایط افراد حاضر در محیط گفتگو

اگر چیزی وجود دارد که می خواهید از لیست عادات مکالمه بی ادبانه که در این مطلب ذکر شده است فقط به آن بپردازید، آن چیز اهمیت در نظر گرفتن شرایط افراد حاضر در محیط گفتگوست. به گفته دالس، این کار مهم است چون نیاز به خودآگاهی و همچنین آگاهی از شرایط دیگران دارد. دالس می‌گوید: «موضوعات گفتگو، لحن و میزان صدای شما در مکالمه باید با محیط و افراد پیرامونتان هماهنگ باشد. هنگامی که این کار را انجام دادید، از نکات این مقاله هم می توانید برای شروع مکالمه خود بهره ببرید.

12/12- تصور اینکه شما یک مکالمه کننده خوبی هستید و نیازی به بهبود نیست

همیشه جا برای پیشرفت وجود دارد، حتی اگر فکر می‌کنید که این عادت‌های گستاخانه در گفتگو را ندارید. تسای می گوید: «آداب و اتیکت گفتگو در نهایت از احترام و توجه به دیگران ناشی می شود. اگر مطمئن نیستید که عادت‌های بی ادبانه ای در مکالمات خود دارید یا خیر، از دوستان نزدیک و خانواده خود بخواهید که به شما کمک کنند. تسای می‌گوید: «آن‌ها می‌توانند به شما کمک کنند که از هر گونه تناقض یا عادتی که هنگام صرف وقت با دیگران دارید که ممکن است نامناسب تلقی شود، آگاه شوید.» مهمتر از آن، هنگامی که این چیزها را بدانید، می توانید روی آنها کار کنید و حتی مکالمه کننده بهتری شوید.

منبع:

https://www.rd.com