چه سوالاتی را می توانیم از دیگران بپرسیم؟

اگر می خواهید روابط خوب و موثری را با دیگران بسازید باید احساسات و راحتی آنها را مد نظر قرار دهید. چه کسی دلش می خواهد با فردی رابطه بسازد که حس معذب بودن به او می دهد و در امور شخصیش سرک می کشد؟

آیا شما ترجیح می دهید با چنین فردی کار کرده و ارتباط داشته باشید یا با فردی که به حریم شخصی شما احترام می گذارد و کنجکاوی نمی کند؟

شما در کنار فرد اول احساس امنیت و راحتی بیشتری دارید یا فرد دوم؟

طبیعتا همه ما انسانیم و به دنبال آرامش، امنیت و حس خوب. پس باید این موارد را برای دیگران بخواهیم تا دیگران هم برای ما بخواهند. باید احترام بگذاریم تا احترام ببینیم.

حال چه باید کرد؟

وقتی کنجکاوی به سراغمان می آید تا سوالی در مورد مسایل شخصی دیگران بپرسیم لحظه ای تامل کرده و بیاندیشیم که …

• آیا رابطه من با این فرد به قدری نزدیک هست که بتوانم چنین سوالاتی را بپرسم؟
• آیا این سوال من حس خوبی به او می دهد؟ یا او را ناراحت و معذب می کند؟
• آیا سوال من قابل پرسیدن در حضور افراد خاصی مثل کودکان یا همکاران هست یا خیر؟
• اگر خودم بودم دوست داشتم این سوال را بشنوم؟
• و آیا پاسخ این سوال بدرد من می خورد؟ پرسیدنش چه سودی برای من خواهد داشت؟ دانستنش به چه کارم می آید؟

اگر در ذهن خود با جوابهای «نه ، هیچی و مشابه آن» مواجه شدید پس لطفا آن سوال را نپرسید. ولی اگر جواب آن نفعی به حال شما دارد آنگاه سعی کنید غیر مستقیم و به بهترین شکل آن را مطرح کنید.

ببینید سوالات شخصی را چگونه می توانید به بهترین شکل ممکن مطرح کنید که حس بهتری به طرف مقابل بدهد.

این را هم مد نظر داشته باشید که در صورت مطرح کردن چنین سوالاتی، آماده شنیدن هر نوع جوابی باید باشید حتی جواب صریح و تند و از شنیدن آن ناراحت نشده و به آن احترام بگذارید.

برخی وقتی با پاسخهای رک و صریح در جواب این سوالات مواجه می شوند ناراحت شده و سپس دست به رفتارهای غیر حرفه ای مثل قضاوت و بدگویی می زنند.

چرا افراد اینگونه سوالات را می پرسند؟

دلایل مختلفی می تواند موجب پرسیدن این نوع سوالات از سوی افراد شود. شاید به هنگام گفتگوهای کوتاه من باب آشنایی با افراد، ناگهان با موضوعی از سوی فرد مقابل مواجه شوید که دوست ندارید در مورد آن صحبت کنید.

آن موضوع حتی ممکن است به سادگی پرسشی در مورد عدم تطابق فامیل شما با فامیل برادر، فرزند یا والدینتان باشد.

یا اینکه «شما قبلا ازدواج کردین؟» یا «فامیل قبلیتون چی بوده؟» و سوالات این چنینی که شما ترجیح می دهید برای خودتان بماند و در موردش صحبتی نکنید.

اینکه شما «چرا نماز می خوانید؟» یا «روزه هستید یا خیر» به کسی مربوط نیست.

سوالات دوست نداشتنی چه سوالاتی هستند؟

سوالات شخصی لزوما از سوی غریبه ها مطرح نمی شود. گاهی دوستان یا همکاران چیزی را در مورد شما کشف می کنند که قبلا نمی دانستند، مثلا بجای ۴ سال شما مدرک کارشناسی خود را در طول ۶ سال گرفته اید.

یا از سربازی معاف شده اید. یعنی یک موضوع شخصی که دوست ندارید کسی آن را بداند. اما حس می کنید مجبورید پاسخ بدهید چون طرف مقابل برای دانستنش خیلی علاقه نشان می دهد.

این نوع سوالات سلیقه ای بوده و بسته به شخصیت هر فرد و لحن پرسش فردی که آن را مطرح می کند می تواند طیف گسترده ای را در بر بگیرد اما به طور کلی سوالاتی که به پول مربوط می شوند در دایره سوالات مجاز قرار نمی گیرند.

سوالاتی که با حقوق و قیمت یک خودرو یا خانه مرتبط هستند از نوع سوالات مناسب نمی باشند.

سوالاتی که به ظاهر فرد مربوط است باید بیشتر به شکل تحسین و تمجید بیان شوند تا یک واکنش به آنچه می بینید و پرسش قضاوت گونه.

بجای اینکه بگویید: «به نظرم موهاتو رنگ کردی» بهتر است بگویید: «چقدر موهات قشنگ شده/ چقدر رنگ موهات به پوستت میاد» یا «از رنگ موهات خیلی خوشم اومده. آرایشگر خوب سراغ داری بتونه این رنگ رو برای منم در بیاره؟»

وقتی در مورد کاهش وزن کسی نظر می دهید مراقب و محتاط باشید. درست است که ارزش قائل شدن برای تلاش دوستتان کار خوبی است اما باید مراقب این نکته هم باشید که بر روی کاهش وزن او هم خیلی تاکید نکنید

چون ممکن است چنین برداشت کند که قبلاً جذاب نبوده و همچنین ممکن است کاهش وزن فعلی او دوامی نداشته باشد (پس اگر به حالت قبل برگردد دیگر به نظرتان جذاب نخواهد بود و این فکر حس بدی به او خواهد داد).

گفتگوی خود را بیشتر بر روی تناسب اندام و عادات زندگی سالم متمرکز کنید.

وقتی در مورد مسائل خانوادگی،‌ ظاهر یا روابط خانوادگی همراه خود در مقابل دیگران نظر می دهید یا سوال می پرسید، بیشتر توجهتان را به او معطوف دارید.

وقتی همراه شما مسئله ای خصوصی را جلوی دیگران مطرح می کند قطعاً حس خوبی را به شما نمی دهد.

وقتی افراد در جمع از شما سوالات شخصی می پرسند که انتظارش را نداشته و برای شنیدنش آمادگی ندارید اصلاً حس خوشایندی نیست انگار همه سرها و نگاه ها به سمت تو می چرخد و در تله ای گیر افتاده ای که راه فراری نداری.

خیلی اوقات افراد نمی دانند سوالی که مطرح می کنند از خط قرمز دیگران عبور کرده و تصور می کنند سوالات آنها برای باز کردن سر صحبت با فرد مقابل است. پس بهتر است ملایم برخورد کنیم.

اولین و مهمترین کار این است که بخاطر داشته باشید شما حق دارید حریم شخصی خود را داشته باشید.

هیچگاه نباید حس کنید که مجبورید به سوال شخصی دیگران پاسخ دهید یا در برابر آن تسلیم شده و همه چیز را فاش کنید، فقط بخاطر اینکه آسانتر از پیچاندن این نوع سوالات است.

همیشه راهی هست که به یک سوال پاسخ دهید بدون اینکه اطلاعات شخصی خود را فاش نمایید.

چگونه به چنین سوالاتی پاسخ دهیم؟

گاهی با همکاران یا افرادی مواجه می شوید که می خواهند داخل زندگی شما سرک بکشند و به این کار اصرار می ورزند.

این کار آنها باعث به هم زدن تمرکز شما در محل کار شده و موقعیت شغلی شما را تهدید نموده و انرژی شما را از نظر حسی به هدر می دهد.

وقتی با چنین سوالاتی از جانب دیگران مواجه می شوید دو نوع واکنش ممکن است:

رویکرد بی پروا و غیر اخلاقی:

۱- پاسخ توهین با جوابی اجمالی و سرد
۲- تلاش برای «خوش رفتاری» علی رغم میل خود و دادن اطلاعاتی که فرد مقابل حق پرسیدنش را نداشته یا نیازی به دانستنش ندارد.

رویکرد اخلاق مدارانه:

۱- درک اینکه تلافی بدی با بدی (یا در این مورد خاص : «بی ادبی در برابر بی ادبی») همیشه نتیجه بدی و بی ادبی دارد. همیشه!
۲- درک اینکه اساس اتیکت، داشتن حد و مرزهای خوشایند است. شما می توانید این حد و مرزها رو مشخص کنید و دیگر حس بد ناشی از سوالات آزاردهنده افراد فضول که مدام بر روی اعصاب شما راه می روند را تجربه نکنید.

چطور می شود رویکرد اخلاق مدارانه را تجربه کرد؟

در ادامه با استراتژیهای مختلف انجام این کار را برایتان راحتتر خواهیم ساخت.