دانشجویان عزیز، وقتی ترم جدید شروع شد، زمان آن است که به دنیای جذاب فعالیتهای دانشگاه، دوستان، مکالمات طولانی دیر وقت شبانه، هم اتاقیهای غریبه، مهمانیها و سایر فعالیتهای دوران دانشجویی برگردید.

و آه بله …. البته که به کلاسها برگردید. امیدوارم که واحدهای درسی در اولویت آخر دوران دانشجویی شما نباشند، واحدهای درسی به تلاش سخت، مدیریت زمان و ارتباط محتاطانه و مناسب با اساتید دانشگاه نیاز دارد.

در حقیقت یک استاد دانشگاه هم انسان است و ممکن است در موقعیتهای مختلف رفتارهای خاصی نشان دهد. در چنین مواردی، برخی از رفتارهای اجتماعی محترمانه که در مقابل افراد بزرگتر و باتجربه تر مناسبند نیز می تواند در مواجهه با استادتان بخوبی عمل کند.

پنج قانون ساده ای که در زیر آورده شده می تواند فرصت کسب امتیاز از روابطتان با افرادی که شما را ارزیابی می نمایند و بر روی آینده تان اثرگذار هستند را افزایش دهد. شما می توانید آن را به عنوان یک راهنمای پایه برای تعامل با این افراد غریبه اما به شدت مفید، در نظر گرفته و بکار گیرید.

۱- در کلاس حضور یافته و فعال باشید.

برخی از کلاسهای شما آنگونه که انتظار داشته اید جذاب و هیجان انگیز نیستند. اما بسیاری از آنها جذابند. و گرچه پیچاندن و دو در کردن کلاس و در آخر نمره خوب گرفتن برای شما خوشایند و لذتبخش است اما اساتید شما هم همگی بسیار باهوشند (حضور و عدم حضور شما را بخاطر خواهند داشت).

نه تنها همه ما اساتید سعی می کنیم زمان کلاس را برای شما مفید سازیم، بلکه در طراحی ابزار ارزیابی دانشجویان بر مبنای حضور و فعالیتشان تجربه داریم. همچنین، بسیاری از ما در کلاسهای دانشگاه به پیشنهادات شما در مورد آنچه که می توانیم برای درگیر ساختن شما در مطالب تدریس شده انجام دهیم، گوش فرا می دهیم. بنابراین با حضور در کلاسها می توانید به خودتان و دانشجویان سالهای بعد کمک نمایید.

۲- پیش از پرسیدن سوالات بسیار پایه، به مطالب واحد درسی مورد نظر نگاهی بیاندازید.

مَثلی قدیمی می گوید: “هیچ سوال احمقانه ای وجود ندارد” درست است؟
خیر! اشتباه است! اساتید دانشگاه زمان زیادی را برای جمع آوری و مهیا ساختن سیلابس، لینکها و وبسایتها، متون و مطالب لازم، صرف می کنند. چرا اینکار را انجام می دهیم؟ بخاطر اینکه دانشجویان بتوانند اطلاعات پایه مثل زمان برگزاری کلاس، محل دفتر ما، و ملزومات مورد نیاز را کسب نمایند بدون اینکه مجبور شویم به توده ای از ایمیلها یا سوالات داخل کلاسی جواب دهیم. همیشه سیلاب درس و وبسایتهای لازم را چک کنید.

اگه دوست داری یک دانشجوی با اتیکت باشی،‌ و بقیه نکات اتیکتی در مورد دانشگاه و دوران دانشجویی و حتی مصاحبه های شغلی و تحصیلی رو یاد بگیری، همین الان توی دوره دانشجوی حرفه ای شرکت کن که منتظرته

۳- اساتید خود را با لقب “استاد” یا “دکتر” بعلاوه نام خانوادگیشان، خطاب کنید، مگر اینکه خود استاد از شما جور دیگری بخواهد.

اساتید شما بیشتر از شما یا خیلیهای دیگر زمان خود را در مدارس و دانشگاهها گذرانده اند، مسیرهای واقعاً طولانی را طی کرده اند تا در دانشگاه شما مشغول به تدریس شده اند، و هنوز هم کمتر از خیلیهای دیگر با همان سطح تحصیلات و هوش حقوق دریافت می کنند. استفاده از این القاب پایه که اساتید شما دهه ها برای آن تلاش کرده اند، حداقل احترامیست که به آنها و زحماتشان می گذارید.

پس در برابر ما، ما را دکتر یا استاد خطاب کنید (یا هرچه که خودمان به شما اجازه داده ایم)، و در کلام خود از ضمیر “شما” استفاده نمایید، ولی پشت سرمان مشکلی ندارد. اما هیچوقت اجازه ندارید با القاب بی ادبانه و با بی احترامی ما را خطاب نمایید -مثل “هی استاد”، “اوسّا”، “آقا/خانم” و غیره- همانطور که ما هم شما را “هی دانشجو”، “هی پسر/دختر”، یا “هی تازه وارد” خطاب نخواهیم کرد.

۴- قرار ملاقاتی که با اساتید خود می گذارید را جدی بگیرید و به آن متعهد باشید، نه اینکه به کار غیر ضروری خود بپردازید.

شما به دکتر، وکیل یا حتی آرایشگر خود ۳۰ دقیقه بعد از قراری که داشته اید ایمیل نمی زنید و عذر بیهوده ای بیاورید که فراموش کرده اید یا جایی گیر کرده اید، درست است؟ اساتید شما همان سطح از تخصص را در کار خود دارند، و به همان اندازه وقت آنها ارزش دارد و باید به آن احترام بگذارید. اگر درخواستی از استاد خود دارید یا به مطلب یا مشورتی نیاز دارید، پس به وقت وی احترام بگذارید. و اگر یک مورد اورژانسی واقعی مثل طوفان شدید و ربودن بیگانگان اتفاق افتاد و شما را از رسیدن به قرارتان باز داشت، ناراحتی خود را ابراز دارید و بگذارید قدری زمان بگذرد سپس انتظار قرار ملاقات بعدی را داشته باشید.

۵- دست از گفتن عباراتی مثل ” آنهایی که نمی توانند کاری انجام دهند، تدریس می کنند” بردارید، و یاد بگیرید اساتید خود را تهدید نکرده و از دانش و تجربیاتی که در اختیارتان قرار می دهند استفاده کنید.

 برخلاف برخی تصورات عامه، اساتید دانشگاه قادرند و معمولاً می توانند فرصتهای کاری و شغلی زیادی برای خود خلق کنند، حداقل در دانشگاه محل تدریس خودشان. شغل ما ایجاب می کند که کارهای مختلفی را در حوزه خود انجام دهیم، اما اغلب از آنها استفاده نمی کنیم (نه بخاطر پول، به شماره ۳ رجوع کنید) بخاطر اینکه کارمان را دوست داریم، گفتگو با دانشجویان را دوست داریم.

بنابراین، حتی اگر بخاطر اینکه در دردسر افتاده اید پیش ما آمدید، ما شما را نخواهیم کشت، بلکه حداقل کاری که می توانیم انجام دهیم همدردی و تحسین و دلگرمی شما برای غلبه بر مشکلتان است. و اگر بخاطر گفتگو در مورد علایق مشترک، اهداف شغلی احتمالیتان، یا چیز دیگری آمده اید، ما می توانیم با آرامش دانش و تجربه خود را در اختیارتان قرار دهیم.

بجای اینکه بگویید “آنهایی که نمی توانند کاری انجام دهند، تدریس می کنند”، اینطور فکر کنید:” آنهایی که می توانند تدریس کنند، از اینکه ببینند شما از ایده ها و انگیزه های خود حس خوبی دارید، یاد می گیرید و رشد می کنید، لذت می برند.”

دانشجویان عزیز، اگر از این پنج قانون ساده پیروی کنید، نه تنها تعامل با اساتید خود را آسان می سازید بلکه توانسته اید تعامل انسانی را برقرار نمایید. اگر با ما با احترام رفتار کنید، شما هم احترام خواهید دید و بدین صورت ممکن است کارها و اموری که در طی روز در دانشگاه انجام می دهید برای شما به اندازه کارهایی که در منزل و بیرون از آن انجام می دهید لذت بخش باشد.

موفق و سربلند باشید.

برگرفته از توصیه های اتیکتی دایان گاتسمن